Een column van Thieu Vlemmix
De Paasdagen staan normaal gesproken synoniem voor feestelijk. En dus maar besloten om op 1e Paasdag de nieuwe paasbeste kleren aan te trekken, en achterover te leunen op mijn terras. Zo uitgedost en met het (al dagenlange) prachtige weer op je gezicht, zou je warempel nog vrolijk worden ook. Ware het niet dat het syndroom van corona nog immer als een dief in de nacht rondwaart. Uitkijken dus. De paar mensen die je doordeweeks – bij het boodschappen doen – buiten tegenkomt, zien er weliswaar dikwijls nogal gebruind uit. Je realiseert je echter, dat dit komt omdat – met de hardnekkige zon hoog aan de Veldhovense hemel – veel mensen urenlang buiten in de tuin of op hun balkon doorbrengen. Een soort van surrogaat vakantie dus in eigen tuin, of balkon. Proberen er toch nog wat van te maken. Vrienden vertel ik dat in mijn tuin bezig ben. Ik bedoel daarmee natuurlijk de planten op mijn balkon snoeien, aanvullen of vernieuwen, groenaanslag van de tegels verwijderen en zo.
Maar de vrijheid, de ruimte, het lekker je gang kunnen gaan? Of anders ver weg naar een exotische bestemming? Een echte vakantie dus? Nee dat zit er nog niet in.
Ongelofelijk respect
Mocht dit een beetje op klagen lijken, dan gaat daar meteen een streep door. Een situatie als de mijne is immers heilig bij die van veel anderen. In de verzorgende beroepen bijvoorbeeld, is men dag en nacht in de weer om mensen te helpen. Ondanks de risico’s die er aan zitten. Ongelooflijk. Respect daarvoor kan niet genoeg worden uitgesproken. Als er al een hemelrijk is, dan hebben zij daarvoor in deze paar weken een gigantisch aantal bonuspunten verdiend en kunnen ze de rest van hun leven op de lauweren gaan rusten.
Ondernemers
Aan de oproep om de Veldhovense ondernemers te steunen, is niet moeilijk te voldoen. Na de kleding bij Bijnen Mode (zie aanhef), heb ik me in de afgelopen weken tegoed gedaan aan de uitstekende ‘Meals’ van Antonis en me met Pasen de ‘Asperges op Brabantse Wijze’ van Asperges Op de Velden, voortreffelijk laten smaken. Allemaal topkwaliteit. En geloof me, zodra er sprake is van enige bevrijding uit de huidige netelige virus situatie, dan is Multi Vlaai uit het City Centrum aan de beurt.
Ravage
Ondanks de isolatie, sijpelen er langzaam maar zeker meer en meer berichten door van slachtoffers in je kennissenkring. De ravage, aangericht door het virus corona, is groot. En er daagt nog niet echt licht aan de einder. Hoewel… een beetje toch. Het aantal slachtoffers neemt af. De eerste maatregelen ter versoepeling van de strakke omgangsregels worden mondjesmaat in het vooruitzicht gesteld. Voetje voor voetje zal oprekking van de regels plaatsvinden. Maar als je vervolgens over de gevolgen op termijn hoort. Er is dus nog een lange weg te gaan.
Bretels
Het doet me een beetje denken aan vroeger. Als kind met korte broek, met bretels als ideaal correctiemiddel. Als je te hard vooruit holt of huppelt. Bij elke stap die je verkeerd zet, volgt een ruk aan de bretels ‘hoppa’, terug. In het gareel.
..ikzelf vroeger met bretels…
Na een wekenlang isolement is er voor de meesten onder ons de bijna onbedwingbare behoefte om je eens helemaal te laten gaan. Maar een onzichtbare hand trekt je bij de gedachte alleen al meteen weer terug in het gareel aan onzichtbare bretels. Nog altijd… Voor hoe lang nog?
