Het prikken is intussen goed op gang gekomen, met allereerst het verplegend personeel uit de acute zorg. En dat is een terechte keuze. Het licht aan het einde van de tunnel is in de verte te zien.
Hakken maar
Maar eerst was er nog die heftige prelude. Als een lawine vallen ze over de ‘koppen van Jut’, ofwel Mark Rutte en Hugo de Jonge, heen. De politici in de Tweede Kamer doen in feite waar ze voor doorgeleerd hebben: stechelen. In dit geval over het tijdstip. Het verantwoordelijke politieke duo gaf ook wel aanleiding, door in de aanloop niet echt te scoren. Binnen de EU hangt men met de start van de vaccinatie immers aan de achterste mem.
Zodra deze eerste storm een beetje gaat liggen, trekt men opnieuw stevig van leer. Nu over de volgorde van de inentingen. Iedereen wil voorrang. Tuurlijk. Dat kun je dus nooit goed doen. Als alles straks achter de rug is, gaat dat nog wat worden. Een parlementair onderzoek met de twee ’hoofddaders’ op de pijnbank. Hakken maar.
Wereldgebeurtenissen
Toch is er meer op deze aarde. Belangrijk andere gebeurtenissen zetten de wereld verder op stelten. Evengoed hadden we ons al druk kunnen maken over het nieuws uit Moskou. Daar mag de Russische metro voortaan ook door vrouwen bestuurd worden. Vrouwen kunnen dus wél sturen. Nadat ze al tientallen jaren in het Rode Leger hun ‘mannetje’ stonden, mogen ze nu van de Russische president ook het stuur van de trein vasthouden. Die Poetin….man onder de mannen. Of neem een andere vastgeroeste leider, Kim Jong-un van Noord Korea. Van hem zou je niet verwachten dat ie toegeeft met zijn economisch beleid gefaald te hebben. Toch gebeurt het. Na die bekendmaking van de ‘onaantastbare’, staat tot onze stomme verbazing iedereen van de Opperste Volkvergadering massaal en hartstochtelijk het falen te be-applaudiseren. Heeft die Kim het toch goed voor elkaar.
En wat te denken van het corona alarm in Londen vanwege tekort aan bedden en personeel. Een noodsituatie. En van het ‘opstootje’ in Amerika in en rond het Capitool. Het doet denken aan de bestorming van de Bastille in Parijs in 1789. Hier zie je echter (naast de vernielingen die ze aanrichten) de herrieschoppers, als toeristen op een vakantietochtje, in het Amerikaanse Congresgebouw foto’s maken van het historische interieur. Nieuwe president Joe Biden zegt in een toespraak vlak na deze aanval op de democratie: “dit is niet Amerika”. Het beroerde voor hem is, dat dit wel Amerika is, het huidige Amerika. Niet meer het Amerika van voorheen. Niet meer dat van de redders en hoeders van onze democratie. Waar gaat dat naartoe?
En zo lijkt het er erg op dat de wereld op verschillende plekken echt in de fik staat. Soms zou ik wensen dat we niet beschikten over al die social media (en al zeker na de discussie in M). Ik weet niet hoe het u vergaat, maar eigenlijk zou je wel eens de kop in het zand willen steken. Niet op de hoogte willen geraken van alle ellende op deze aardbol. Met corona hebben we al genoeg aan het hoofd en moeite genoeg om met enig optimisme door het leven van alle dag heen te komen. Bovendien, je kunt aan die andere grote wereldproblemen weinig doen.
Nieuwe Boeren
Toch zou ik een TV programma als Nieuwe Boeren, ofwel stadse mensen die het boerenleven uitproberen, niet willen missen. Een kraaiende haan bij het krieken van de dag. Na een korte stilte klinken er bekende geluiden op en wordt de morgenrust definitief doorbroken. Rammelende emmers en het geloei van koeien kondigen aan: er gaat gemolken worden.
Het laat zich raden welke taak ik wil, die van herenboer. En aan het eind van elke dag een verhaaltje schrijven. Bijvoorbeeld over Bertha 3, een kalf dat geboren is. Of over wie vandaag de kippen voert en de eieren raapt. Of, wie er vanmorgen weer eens niet op tijd wakker was voor het melken, of… ja, een lokroep dus naar de eenvoud.
Mooi beeld uit vroegere tijden: Lena Renders (Heike) voert de kippen
