Columnist Thieu Vlemmix roept in deze column Mathieu van der Poel uit tot de terechte superheld van de week.
Poupou kijkt vanuit de hemel neer op het nietige stipje van het Frans dorpje Saint-Mayeux beneden hem. Tussen de mensendrommen ontwaart hij het Tour podium en ziet dat het goed is. Zojuist heeft immers kleinzoon Mathieu de mooiste trui van de wereld veroverd, de gele.
Op deze zondag de 27e juni stelt Mathieu van der Poel op de Mûr de Bretagne alle andere opwindende sportgebeurtenissen van het voorbije weekend in de schaduw. Ja, ook die van een dag ervoor. De rampzalige valpartij, veroorzaakt door een vrouw die de aandacht probeert te trekken met haar kartonnen bord waarop de tekst ‘allez opi-omi’. Geen twijfel, daar slaagt ze in. Het resultaat? Een enorme ravage met tientallen vallende coureurs, uiteindelijk vele (zwaar) gewonden en opgevers. Wordt vervolgd… die mevrouw dan.
Ja, en ook de geweldige prestatie opnieuw van formule 1 coureur Max Verstappen in Oostenrijk. Met zijn veertiende Grand Prix zege bevestigt de kopman van Red Bull dit jaar een serieuze aanval te doen op de wereldtitel van Hamilton. En ja, vanzelfsprekend ook het Nederlands elftal. Dat wordt door de net iets minder belabberde Tsjechen afgedroogd, na een beschamende vertoning -met nota bene niet één schot op goal (!!!). In sluipgang verlaten Frank de Boer c.s. via een achterdeur het prachtige Boedapest en het verder boeiende EK.
Voor opa
Wielerheld Mathieu van der Poel overtreft dit alles dus. Op de zaterdag ervoor was er op een andere ‘mûr’ nog het pak slaag tegen Alaphilipe. Een dag later wijst zijn rechter wijsvinger dus kaarsrecht richting de strakblauwe Franse hemel. Daar, waar hij zijn opa weet. De opa die hem qua heldenstatus voorging. Die zelf in de Tour de France talloze malen net naast de felbegeerde gele trui greep en hem uiteindelijk ook nooit droeg. Dat zet zijn kleinkind Mathieu nu voor hem recht. Zijn karakter is tomeloos. Zijn wil om grootvader Raymond Poulidor te eren, bewonderenswaardig. De sportman die de dag ervoor door het complete Belgische wielerjournaille op tactische fouten is gewezen, zit al zo’n 24 uur vol revanche gedachten en de tomeloze wil om op de geboortebodem van zijn grootvader te komen tot dat ultieme eerbetoon: de maillot jaune… Achter een bord soep heeft hij op zaterdagavond tegen zijn ploeggenoten al grappend over die missie verteld.
De zoete revanche van de zondag krijgt ook nog een vervolg. Op maandag immers, legt Mathieu van der Poel de loper uit voor zijn winnende ploeggenoot Merlier. Gewoon “omdat ik het leuk vind om dat voor mijn ploeg te doen”, zo is z’n verklaring. Het tekent de geweldige sportman in hem.
