Het was me het zondagje wel in Veldhoven…(column Thieu Vlemmix)

Foto: Thieu Vlemmix

Terwijl de avondzon straalt over een kleurrijk Veldhoven, laat columnist Thieu Vlemmix zijn gedachten de vrije loop over het afgelopen weekend.

Als maandag diep in de namiddag de laatste zonnestralen Veldhoven in een zee van licht zetten. Als de allermooiste herfstkleuren zich in hun verblindende schoonheid aan ons presenteren. Als de avond zich langzaam aankondigt en de temperatuur daarmee snel beneden de 10 graden daalt, is het tijd om er maar eens goed voor te gaan zitten.

Het afgelopen weekend passeert in gedachten de revue. Een weekend dat bol staat van bijzondere evenementen. Daardoor lijkt het erop dat de coronaperikelen ons niet meer raken of bezighouden. Schone schijn natuurlijk. Maar even toch, geen gejammer rondom QR-code. Even geen aandacht ook voor het proces van Ridouan Taghi dat al tijden lang het nieuws teistert. Of voor IS-vrouwen die destijds ons land beu waren maar nu terugkeer eisen. Of topturnsters die door hun eigen coach uit balans werden gebracht bij hun opleiding op de evenwichtsbalk. En evenmin verhalen over babygehuil via draadloze speakers vanuit containers.

Uitlaatklep

Maar wel jezelf overgeven aan, en ondergedompeld worden in, een geweldig volksfeest als de Eindhoven Marathon – ik nam er zelf een aantal keren aan deel. Of de opwinding van een opnieuw in de hele breedte volledig ontbolsterde voetbalcompetitie. Maar ook het genot op de volle terrassen en de vele fietsers op Kempische wegen en paden, met e-bikes in een prominente rol. Dat alles vormt een ideale uitlaatklep op ‘n juweel van een oktoberzondag. Men gaat eropuit, geniet in Zoo Veldhoven, gaat naar Museum ’t Oude Slot, wandelt en fietst in de belendende bossen, bezoekt Klimrijk, de amateur voetbalwedstrijden van Veldhovens’ favorieten of pikt een lekker terrasje.

Nakletsen

Men drinkt, zingt zelfs en kletst na in de volle cafés, totdat de laatste avonduren aanbreken. En intussen wordt er nog volop nagenoten van de mooie zondag voor Marvilde dat de plaatselijke Valken toch maar eventjes het eigen Valkennest uitkiepert. Er is onverholen trots op hoogvlieger UNA dat met een handvol jeugdige vervangers, tegen het favoriet geachte Unitas uit Gorcum, de volle buit over de streep trekt. Maar er is ook verbazing over het ongekende pak rammel waar RKVVO tegenaan loopt (0-7), nota bene op het eigen sportpark De Heikant. Rood Wit doet het niet veel beter en verlaat Mierlo Hout met lege handen (1-0).

De magische klanken van ‘California Blue’ door de nooit vergeten Roy Orbison, deemsteren langzaam weg… Ja, het was me het zondagje wel.

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen