Tony was trots dat zijn kinderen en kleinkinderen ook een muziekinstrument bespelen
Tony van Rooij (87) had een passie voor muziek. Maar liefst 76 jaar was hij lid van harmonie Sub Umbra. Afgelopen woensdag is de Meerveldhovenaar overleden.
In 1934 kwam Tony in Zeelst ter wereld. Na de lagere school volgde hij de Textielschool. Hij werkte vervolgens 12 jaar in de textiel voor de firma De Groof in Meerveldhoven. Daarna volgde een dienstverband bij de TU/e totdat hij in 1995 met pensioen mocht.
Sub Umbra
Zijn goede vriend en medemuzikant bij Sub Umbra Leo van Keulen vertelt het volgende over Tony:
In 1945 werd hij lid van Sub Umbra uit Meerveldhoven. Het hoofd van de lagere school was er de oprichter van en zocht nieuwe leden. Net na de oorlog is Tony gevraagd en lid geworden van de harmonie. Hij is begonnen op de trompet en vele jaren later overgegaan op de bariton.
In 1961 is de kapel gestart en Tony is vanaf de oprichting hiervan lid geweest. Eerst heette dit de Sub Umbra kapel, later is dit Die Obergander Kapelle geworden. Er werd overgegaan naar Duitse Egerländer muziek en dit vond Tony geweldig. Hoogtepunten met de kapel waren de reizen naar Norath en Laufersweiler. Met de kapel op de platte kar door het dorp heen. Carnavalsballen, prinsenballen, Frühschoppen en festivals in de omgeving werden met veel plezier aangedaan.
Met de harmonie heeft Tony alle concoursen meegemaakt. Alleen de laatste van 2 jaar geleden als bewonderaar/luisteraar, de rest allemaal als muzikant. Hiermee zijn mooie prijzen en veel 1 e
prijzen met lof gewonnen. Het in 1984 promoveren naar de vaandelafdeling springt er wel uit. Tony was dan op de hoek van de toog/bar te vinden, met een pilsje in de hand om dit te vieren.
Wat kenmerken van Tony:
- Het verzorgen van het instrumentarium en het regelen van het onderhoud.
- Zorgen dat er muziek op de standaard van de muzikant kwam. (Kopiëren)
- Organisator van de jeugdsolisten concoursen.
- Onder 4 of misschien wel 5 dirigenten gespeeld (in de harmonie).
- Hand en spandiensten bij het organiseren van harmonie activiteiten, het sjouw-werk liet hij aan anderen over.
- Serenades en laat thuiskomen, zo gezellig was het altijd. Het liefst de deur van het café of repetitieruimte als laatste sluiten.
- Kenner van de muziekstukken die allemaal gespeeld zijn. Wist zich alles precies te herinneren en daarover te vertellen. Hij wist precies welk muziekstuk op een concours gemaakt is en welke prijs hierbij was behaald. Maar ook andere activiteiten, zoals serenades, Tony wist altijd elk detail hierover.
- Aan de tafel in de Ligt werden deze verhalen nog vaak herhaald, samen met de anderen van de oude garde.
- Trots dat zijn kinderen en kleinkinderen allemaal een muziekinstrument bespelen.
- Het clublied van Sub Umbra werd uit volle borst gezongen en kent Tony van buiten.
- Uitspraken als: “Zonder drank ginne klank” en “Wat hebben we toen gelachen” horen echt bij Tony.
- En zoals eerder al geschreven: Op de hoek van de toog/bar was Tony trouw te vinden om heerlijk te genieten met het pilsje in de hand en daarna met zijn Betsy in een taxi naar huis te gaan.
Marvilde Toneel
Ook op het toneel voelde Tony zich thuis. 71 jaar was hij lid van Marvilde Toneel. Het toneelspelen had hij niet van een vreemde. Zijn vader Josephus van Rooij speelde al toneel in Zeelst bij ‘Onderling kunstgenot’. In zijn beginjaren bij het toneel maakte Tony nog mee dat er bij mensen thuis werd gerepeteerd. Thuis oefende hij zijn rol en echtgenote Betsy fungeerde regelmatig als tegenspeler. Hij speelde talloze hoofdrollen en vermaakte volle zalen. Jarenlang was Tony regisseur. Hij hechtte er veel belang aan om de juiste mensen op de juiste plaats te zetten. Als regisseur hield hij van kluchten en blijspelen. Hij genoot van de voortuitgang tijdens de repetities en de spanning als de datum van uitvoering dichterbij komt. De kers op de taart is het applaus na de voorstelling. En dan is het tijd om samen na te genieten met een pilsje.
Donderdag vindt de uitvaartdienst van Tony plaats. Voor zijn 76 jaar trouw aan Sub Umbra wordt tijdens de dienst aan de familie een erepenning en oorkonde uitgereikt.
