Jolanda Pulles exposeert in Kijkvenster aan de Kromstraat

Geluk is niet altijd maakbaar. Jolanda Pulles stelt dat het leven met momenten om verdragen gaat. Wat en wie heb je dan om je heen nodig? Zij probeert dat nest bij elkaar te sprokkelen.

Mijn naam is Jolanda Pulles en mijn hoofd zit vaak vol. Niet alleen met narigheid of zorgen maar ook met ideeën. Die ideeën laten zich niet vastpinnen in één en dezelfde vorm en techniek. Het één laat zich schilderen en het ander komt juist driedimensionaal tot zijn recht. Maar een concept kan ook gevangen worden in een woord of een zin.

De materialen die ik gebruik voor klein ruimtelijk werk komen vaak van de straat. Dat kan gaan om afval maar ook om een mooi stukje hout of ander moois wat uitgegroeid is. Ik haal daar veel inspiratie uit.

Voor het Kijkvenster heb ik werk van mijzelf verzameld wat al af was en ook heb ik nieuw werk gemaakt om mijn geestelijk welzijn weer te geven. Met mij zijn er veel mensen die gebukt gaan onder druk van welke kant ook. Het beeld wat we door de media krijgen is dat van geluk en dat de maakbaarheid daarvan het streven moet zijn. Terwijl dat, naar mijn idee, ver van realistisch is. De tafels met zelfhulpboeken in de boekwinkels blijven zich maar uitbreiden. De nood is hoog zou je denken.

Ik denk alleen dat niet alles op te lossen is. Dat het leven met momenten om verdragen gaat. Wat en wie heb je dan om je heen nodig? Ik probeer dat nest bij elkaar te sprokkelen.