Léon Algra schreef een
boek over hoe hij zelf vanaf zijn geboorte ervoer wat het voor hem meebracht om een vader als oud-KNIL militair te hebben en zonder echt te weten wat die Tweede Wereldoorlog in Zuid-Oost Azië inhield, verder op te groeien. Op 4 februari presenteerde hij zijn boek in museum ’t Oude Slot.
Op een regenachtige middag was op 4 februari in museum ’t Oude Slot een breed gezelschap getuige van het boek ‘Vergeten verbinding. De Tweede Wereldoorlog in Zuid-Oost Azië’. Een boek opgedragen aan Jac Algra, oud-inwoner van
Veldhoven, maar gedurende de Tweede Wereldoorlog in Zuid-Oost Azië werd ook hij een oorlog ingesleurd die niet te winnen viel, hetgeen demissionair Minister-President Rutte in woorden uitsprak tijdens een Indië-herdenking afgelopen jaar in Roermond.
Léon Algra, zoon van wijlen Jac Algra, kreeg in een roerige tijd in de jaren zestig van zijn hoofdonderwijzer van basisschool 't Kompas in Zonderwijk te horen dat het 'not done' was te spreken over deze oorlog en verklaarde hem terstond voor gek. Net zoals alle Indische oorlogsveteranen zweeg ook Léon ruim 50 jaar over zijn vader met zijn KNIL-verleden. Gedurende de coronapandemie ging hij iedere dag gedichten schrijven van waaruit tal van dichtbundels ontstonden, zelfs één over 'Veldhoven, 100 jaar'. Maar afgelopen jaar ontstond zijn eerste boek "Vergeten verbinding. De Tweede Wereldoorlog in Zuid-Oost Azië" (
www.leonalgra.nl ).
Hans Smetsers, een oud-klasgenoot van zijn basisschool ’t Kompas, schetste het beeld over hoe indertijd kerken, kerkdorpen, pastores, hoofdonderwijzers en scholen net wat mondiger werden, maar over maatschappelijke zaken zeer verschillend dachten en handelden. Hij sloot af met een gedicht van Léon waaruit bleek dat ’t kompas koersbepalend is geweest voor de ontwikkeling van zijn boek.
Birma-Siam Spoorweg
Tijdens de boekpresentatie vertolkte Léon op zijn beurt door middel van diverse gedichten en liederen hoe hij zelf vanaf zijn geboorte, wonende in Zeelst en later Zonderwijk, ervoer wat het voor hem meebracht om een vader als oud-KNIL militair te hebben en zonder echt te weten wat die Tweede Wereldoorlog in Zuid-Oost Azië inhield, verder op te groeien. Een ervan was zeer bijzonder. Aan de ene kant zong hij het lied "Mens, durf te leven" van Pisuisse, en aan de andere kant een bewerking van Wim Kan waarvan zijn vader als kampmaatje en vriend van Wim Kan ooit hoorde toen hij als krijgsgevangene aan de Birma-Siam Spoorweg werkte, welke ook stond in het Burma Dagboek 1942-1945 van Wim Kan". Ook een VOC-lied werd door Léon zelf herschreven in een lied ‘Ja, ik moet weer gaan varen voor het KNIL’ waardoor de relatie tussen beiden meer duidelijkheid kreeg.
Aan het einde van de presentatie werd het boek overhandigd aan burgemeester Marcel Delhez. Ook bood Léon de dichtbundel "Veldhoven, 100 jaar" Als dank voor de boekpresentatie in 't Oude Slot bood Léon zijn dichtbundel ‘Veldhoven, 100 jaar’ aan aan Hans Sonnemans, directeur van het museum.
In beide boeken blijkt dat Léon’s binding en verbinding met Veldhoven blijft en dat 't Kompas daarin - ondanks dat de school gesloopt is - voor hem van betekenis blijft en zijn herinneringen aan Veldhoven levend houdt.
Hij eindigde de presentatie met dat "In Veldhoven is 'Vergeten verbinding' begonnen, maar wordt het ook beëindigd, dankzij 't Kompas".
Mocht u geïnteresseerd zijn om een exemplaar van het boek te bemachtigen, er komt mogelijk een signeersessie bij de Bruna in Veldhoven. Hou daarvoor deze website in de gaten.