Wilbert Reuter was een aimabele man met een enorm netwerk (1944-2024)
In de vroege ochtend van 18 november is Wilbert Reuter (80) overleden. De Veldhovenaar had de laatste jaren te kampen met de ernstige longziekte longfibrose. Wilbert was maatschappelijk enorm betrokken in het Veldhovense.
Het hart van Wilbert lag vooral bij mensen met een verstandelijke beperking. Zo was hij voorzitter van de Prins Willem Alexanderband, jarenlang lid van de cliëntenraad van Severinus en voerde hij eind vorige eeuw het G-voetbal in bij RKVVO.
Prins Willem Alexanderband
De Prins Willem Alexanderband is een orkest voor mensen met een verstandelijke beperking. In 2006 nam Wilbert de voorzittershamer over van Gerard Egelmeers. Bij de Alexanderband zullen ze hem erg gaan missen, zegt Paul van Gerwen die in mei de taak van Reuter overnam. "Wilbert was actief op heel veel vlakken, maar aan de Alexanderband had hij zijn hart verpand. Hij was een bijzonder warme persoonlijkheid en erg begaan met de leden en de vrijwilligers. Met een enorme volhardendheid en een niet aflatende energie kreeg hij dingen voor elkaar. Dit kwam mede door zijn enorme netwerk, waarmee hij verbindingen tussen verschillende partijen kon leggen. Hij heeft 18 jaar veel voor de Alexanderband betekend en gezorgd dat de groep bekend is geworden in Veldhoven en omstreken. Zelfs tijdens zijn ziekte die veel van hem vergde, kon hij deze mooie groep maar moeilijk loslaten."
Gemengd Koor Sint Martinus
Gedurende 22 jaar was Reuter dirigent van Gemengd Koor Sint Martinus in Luyksgestel. Harry Borrenbergs is penningmeester en vervangend voorzitter van het koor. “Omdat we plotseling zonder dirigent zaten, zou Wilbert ons vooruit helpen en een keer komen dirigeren. Het lukte niet meteen om een nieuwe dirigent te vinden, en Wilbert zei toe om voorlopig te blijven, maar we moesten wel blijven zoeken. Na verloop van tijd ging hij met pensioen en wilde definitief onze dirigent blijven. Het hele koor was hier blij mee. Wilbert was een aimabele man en wilde ook ons koor uitdagen en kwalitatief verbeteren. Hij was vrijwel altijd aanwezig bij de repetities en diensten. Ook zorgde hij voor een passend repertoire bij de diensten. Vanwege zijn ziekte ging zijn conditie steeds verder achteruit en met heel veel inspanning en doorzettingsvermogen ging hij door tot begin juli van dit jaar. Hij was vast van plan om na de vakantie weer door te gaan. Helaas lukte dit niet meer."
Veldhovens Mannenkoor
Veertien jaar zette hij zich met hart en ziel in als voorzitter van het Veldhovens Mannenkoor. “Zelf stond hij niet graag op de voorgrond. Hij heeft maximaal van zijn netwerk gebruik gemaakt om het koor zo goed mogelijk te faciliteren”, vertelt voorzitter Huub Verhagen.
“Het koor had voor Wilbert duidelijk een sociale functie”, vertelt een oud-bestuurslid. ”Niet alleen voor de leden maar ook naar buiten voor de Veldhovense gemeenschap. Iedereen die wilde zingen, was er dan ook welkom. Het op de juiste manier zingen werd je wel aangeleerd. Vanuit het sociale aspect was hij dan ook tegen het houden van stemtesten om te zien of je stem nog voldeed om in het koor mee te kunnen zingen. Wilbert was voor een stemadvies waarin de dirigent aan kon geven of je op de juiste plek in het koor zat, of dat je misschien met wat zangtraining je tijd binnen het koor kon voortzetten. Iemand wegsturen was niet aan de orde. Hij had het altijd over genieten van het zingen.”
Voor een ander bestuurslid was Wilbert de beste voorzitter ever. “Hij besteedde als voorzitter gemiddeld 20 à 30 uur per week aan het koor om het bestuur aan te sturen. Hij was initiatiefnemer voor het vormen van diverse onderdelen van het koor. Ook richtte hij een kookclub op voor de leden van het VMK. Hij heeft diverse onderscheidingen gekregen, in 2004 zelfs een Koninklijke. Hij was een zeer aimabel en sociaal persoon. Door zijn netwerk hebben we vele jaren genoten van goede repetitieruimte op diverse locaties."
Ook een ander voormalig bestuurslid heeft mooie woorden. "Ons erelid Wilbert was een zeer sociale man, hij stond voor iedereen klaar en niets was hem te veel. Hij was 14 jaar voorzitter van het koor en tevens voorzitter van de concertproductiecommissie. Ook was hij 8 jaar lid van de muziekcommissie. Hij was de grote kartrekker voor het jubileumconcert “The Peacemakers” met 120 zangers en zangeressen en een 35-koppig orkest. Dit concert was in Koningshof met een publiek van 900 mensen. Denk daarbij ook aan de jaarlijkse productie in een uitverkochte Schalm en de jaarlijkse benefietkerstconcerten.”
RKVVO
"Hij was de pater familias van RKVVO", zegt voorzitter John Soetens. Zijn vrijwillige inzet voor de voetbalvereniging uit Oerle beslaat ruim 37 jaar. "In 1980 begon hij als leider van het team waarin zijn zoons voetbalden. Hij is daarna wedstrijdsecretaris en voorzitter van het jeugdbestuur geweest en hij begeleidde de bouw van de huidige kantine. Gedurende zijn eerste termijn als voorzitter, van 1990 tot 1997, heeft hij zich zeer ingespannen voor de introductie van het G-voetbal binnen RKVVO en ook is in die periode het meisjes- en damesvoetbal bij RKVVO geïntroduceerd. Na 1997 bleef hij betrokken bij de vereniging met een lagere intensiteit maar met dezelfde bevlogenheid. In 2002 tijdens het 60-jarige jubileum van de vereniging werd hij benoemd tot erelid. Van 2015 tot 2017 keerde hij terug als voorzitter om de club door een turbulente periode heen te loodsen. Tijdens deze periode heeft hij samen met de andere bestuursleden een nieuwe basis gelegd onder de vereniging middels een beleidsplan, een technisch beleidsplan, een grondige financiële herstructurering en investeringen in duurzaamheid zoals zonnepanelen en het vrijwilligersbeleid. Toen hij in 2017 stopte met het voorzitterschap is hij benoemd tot erevoorzitter van de vereniging. Graag was hij nog doorgegaan tot het 75-jarig bestaan van RKVVO, maar zijn gezondheid liet hem in de steek. RKVVO is Wilbert veel dank verschuldigd voor zijn kundige inzet en zijn lange staat van dienst."
Convocamus
Tien jaar had Wilbert het koor van de Willibrordusparochie in Wintelre onder zijn hoede toen hij in 1980 de leiding van koor Convocamus op zich nam. Hij maakte van het koor een hechte groep en vond de partners van de leden (den Aanhang) net zo belangrijk. Met veel inzet en plezier motiveerde hij de koorleden. Vooral voor de goede sfeer in de groep had hij veel aandacht. “Ons koor kende zijn moeilijke tijden door diverse kerksluitingen. Zo moesten we drie keer verhuizen. Eerst in 2004, door de sloop van onze kerk moesten we verhuizen naar Oerle. Door kerksluitingen gingen we 12 jaar later naar Veldhoven-dorp en weer 2 jaar later naar Meerveldhoven. Dat waren zware tijden, maar door het bindende van Wilbert hebben we deze problemen overwonnen. Zijn motto was ook: Alles met Den Aanhang. De partners hoorden er altijd bij. Het mooiste was dat zijn eigen partner José kort na de eerste verhuizing lid werd en als alt ging zingen”, vertelt oud-voorzitter Kees Hart.
“Niet zingen, elkaar niet spreken en zeker voor Wilbert, de aanslag op zijn gezondheid, deden ons koor geen goed. Na corona hebben we nog even gezongen, maar ook door onze hogere leeftijd besloten we twee jaar geleden te stoppen met Convocamus als kerkkoor. Maar Wilbert kwam op het lumineuze idee om het gezamenlijk koffiedrinken na de kerkdienst te blijven doen. En zo hebben wij met Den Aanhang drie weken geleden Wilbert nog gezien en gesproken bij de koffie.”
Met veel plezier vervulde Wilbert ook jarenlang de rol van hulpsinterklaas op verschillende basisscholen, bedrijven, RKVVO, Gemeente Sinterklaas en MMC Veldhoven.
Op maandag 25 november vindt in crematorium Rijtackers de afscheidsdienst van Wilbert Reuter plaats.
