De reis naar het Noord-Hollandse Oostzaan leverde UNA geen punten op. De wedstrijd tegen koploper OFC werd met 0-2 verloren.
Opnieuw is vandaag corona de boosdoener die zorgt voor een leeg sportcomplex. Het veld van OFC leek vooraf toch al niet de ideale plek om de verkeerde galoppade van vorige week eventjes vlot recht te zetten. Maar oké, als ‘die van Zeelst’ de mentaliteit van Jeffrey Herlings op kunnen brengen en van ‘vallen’ weer ‘opstaan’ kunnen maken, is misschien iets mogelijk. Zelfs tegen een zo ongenaakbare koploper die maar liefst zeven punten voor ons staat. Maar helaas, onze 50-jarige hoofdsponsor Simac kan niet worden bedankt met een sportief verrassingscadeau bij dit gouden jubileum.
Afzeggers
Bij OFC viel voor UNA deze middag uiteindelijk weinig te halen. Met opnieuw een aantal afzeggers (Thomas Horsten en Alberto Puts zelfs pas op de wedstrijddag zelf) en na afgelopen zondag Serhat Koç en Teun Willems (gescheurde knieband), blijft de blessure malaise maar voortduren. De selectie was daardoor zo dun geworden dat op het wedstrijdformulier zelfs assistent-trainer Sjors Paridaans bij de reserves moest worden gevoegd. Een echte topper is het in Oostzaan niet geworden. Daarvoor was het krachtsverschil, zeker voor de rust te groot. Vooral aanvallend viel er aan UNA zijde weinig te genieten. Om precies te zijn geen enkele kans. OFC stelde daar een beweeglijke aanval tegenover, wat uiteindelijk twee goals opleverde: de 1-0 na een goed kwartier door Niels Butter en de 2-0 niet veel later door Denzel Prijor.
Na de pauze kwam er meer agressie in het spel van UNA. Het leverde een vrijwel gelijkwaardig veldspel op. Maar kansen? Nee dat niet. Of toch wel, een schietkans in de 90ste minuut voor Sten Senders die net over de kruising ging en in de 91ste eentje voor Abdiasis Eenow Dahir (ingevallen voor Samuel Franssen) die op de vuisten van de OFC doelman uiteenspatte.
