Jeroen van Bussel uit Veldhoven nam afgelopen weekend deel aan de Ironman in Zweden. Het werd zijn tiende triatlon! Gesteund door zijn vriendin en ouders voltooide hij de krachttoer in 9 uur en 53 minuten.
Onderstaand het raceverslag dat Jeroen aan Veldhoven Nieuws leverde.
Na een relatief goede nachtrust ging de wekker om 4:45. Mijn vriendin en ik maakten ons klaar met een ontbijtje in het hotel, om daarna naar de transitiezone te lopen. Daar heb ik alle drank en voeding op mijn fiets gezet en liepen we door naar de start. Daar sloten ook mijn ouders aan voor de laatste aanmoedigingen. De spanning werd opgebouwd tot aan de start met harde muziek en een live vertolking van het Zweedse volkslied. Met een kanonschot werd eerst de start van de pro atletes (met twee Nederlandse deelneemsters, Marlene de Boer en Heleen Moes) en vervolgens de start voor de age groupers ingeluid. Ik lag al om 7:04 in het water, mijn race kon beginnen!
Het was een prachtige zonnige dag, met wel een stevig windje in de ochtend. Dat maakte het zwemmen uitdagend door de golven, waarbij ik behoorlijk wat zeewater heb binnengekregen. En er waren ook kwallen, maar volgens de Zweden zijn zelfs de Zweedse kwallen aardig, ze prikten niet. Met een redelijk goede zwemtijd kwam ik na 1 uur en 14 minuten het water uit.
Daarna pakte ik snel mijn tijdritfiets en begon de tocht over de brug naar het eiland Öland. Dat was op de heenweg wel spannend vanwege de harde zijwind en mijn fiets met hoge velgen. Op de terugweg was de wind gelukkig wat afgenomen. Terug op het vaste land met nog 60 km te gaan, stonden de meegereisde supporters langs de kant voor extra aanmoediging. Er was aan aanmoediging geen gebrek op dit fietsparcours, de hoeveelheid toeschouwers was overweldigend, dat maakte deze race extra bijzonder. Na 5 uur en 6 minuten op de fiets, precies gereden volgens het plan qua wattages, kon het loopfeest beginnen.
Hardlopen is mijn sterkste onderdeel en ik begon heel erg snel, op een schema voor een marathon net boven de 3 uur. Het ging super tot het niet meer super ging. Want iets over de helft kreeg ik last van maagkrampen waardoor ik een tandje terug moest doen. En in de laatste ronde kwamen mijn kuiten zo onder spanning te staan dat een nieuw persoonlijk record er net niet in zat. Maar dankzij de enorme hoeveelheid aanmoediging van de vele toeschouwers langs het loopparcours, zette ik toch nog een zesde tijd neer van de 233 deelnemers in mijn leeftijdscategorie op het looponderdeel, van 3 uur en 24 minuten.
Na in totaal 9 uur en 53 minuten kwam ik juichend over de finish!