Vaak komt het niet voor, een werknemer die de werkgever 50 jaar trouw blijft. Rinus van Bommel (66) doet het en werd daarvoor maandag in het zonnetje gezet.
Met een smoes werd hij naar het bedrijf aan de Run 4409 gelokt. Met applaus en fakkels wordt hij daar rond 16.00 uur verwelkomt door familie en collega’s. “We hebben hem gevraagd voor overleg over zijn naderende pensioendatum en de afwikkeling van zijn vrije dagen. Ik weet niet of deze ontvangst een tegenvaller voor hem zal zijn”, zegt Erwin Bovens die samen met Neel van de Looy de directie van het bedrijf vormt.
Boegbeeld
6 juli 1970 was de dag dat de 16-jarige Rinus begon bij het bedrijf. In een halve eeuw is hij uitgegroeid tot boegbeeld van het bedrijf, vertelt Neel tijdens zijn toespraak. “Ook door mijn vader Bertus en later onze Han werd je op handen gedragen. Maar dat heb je helemaal zelf afgedwongen door jouw fantastische inzet. Voor jou was werkelijk nooit iets teveel.”
Rinus is de eerste medewerker die in aanmerking komt voor de gouden Vandelooy speld. Voor echtgenote Nel is er een fraaie bos bloemen. Zoals Rinus klaarstaat voor zijn werkgever, zo staat Nel klaar voor Rinus. “Vijftig jaar lang stond ze ’s morgens tegelijk met mij op. En dat was regelmatig al om 5.00 uur. Ze smeerde onder meer mijn boterhammen”, zegt de jubilaris. Een stevige klus, want vroeger was dat een ‘hele mik’ waarvan de sneden werden belegd met verschillende soorten vlees. De laatste jaren gaan er nog zes sneden mee. De jubilaris neemt elke dag alles mee. Een thermoskan koffie, een thermoskan heet water voor de soep, bronwater en een blikje cola. Voldoende brandstof om de werkdag door te komen op projecten bij vaste klanten als ASML, Van Santvoort, Groenen, Goevaers, Van Montfoort, PSV, Wooninc en heel veel winkels en scholen.
Goede collega’s
Hij geniet van de uitdaging van ingewikkelde en een beetje chaotische klussen. “Zo’n werk kun je alleen maar maken met goede collega’s. En dat hebben we hier. Anders hou je het niet zolang vol.” Hij is een man van afspraken. “Het schilderen komt altijd als laatste aan bod. Maar ik heb nog nooit een bouwwerk te laat opgeleverd.”
Vanwege corona krijgt Rinus op een later tijdstip nog een mooi cadeau overhandigd tijdens een etentje met zijn gezin. De jubilaris werkt nog door tot aan de bouwvak. Dan krijgt hij tijd meer voor zijn hobby’s: vissen, fietsen met Nel en buurten met zijn maten. Ook komt er meer tijd voor de kinderen en kleinkinderen.
Maar voorlopig geniet hij nog even van de geweldige huldiging. “Het was wat onwennig, maar wel fantastisch. Ze hebben er veel werk van gemaakt.”
