Nog een paar dagen, dan breken er andere tijden aan voor Willem en Anke Bertrams. Na 57 jaar stoppen ze met hun Bakkerij Bertrams aan de Dorpstraat.
Willem en Anke leerden elkaar kennen op een dansschool in Eindhoven. Anke hield zich tot aan haar huwelijk in 1976 bezig met etaleren en decoreren bij de V&D in Eindhoven. Willem was de weg ingeslagen van zijn beide opa’s en vader, die van bakker. “Toen we in november 1963 van Eindhoven naar
Veldhoven verhuisden, lagen er nog kinderkopjes in de Dorpstraat. Mijn vader had in die tijd nog enkele bezorgers in dienst. Als jonge jongen sprong ik bij mijn vader achterop de brommer als hij de boodschappenboekjes bij de klanten ging ophalen.” Als jongste van de 4 kinderen koos Willem ook voor het bakkersvak. “Na 3 jaar bakkersschool begon ik als 15-jarige bij een bakker in Eindhoven. Toen ik 17 was, begon ik bij mijn vader in de bakkerij. In 1977 namen we de zaak over.”
De apparatuur was al oud bij de overname dus er kwam een nieuwe oven waardoor de stookkosten aanzienlijk lager werden. In 1991 is de winkel verbouwd. Omdat ze eind jaren 80 gestopt waren met bezorgen, steeg de winkelomzet behoorlijk. Anke: “Mensen komen hier vooral voor ons tijgerbrood en de aardbeienvlaai. Ze zeggen: daarvoor moet je bij Bertrams zijn. Nu lopen de worstenbroodjes heel goed.”
Vroeger had de bakker meer vastigheid bij het bakken. “Je wist precies op welke dag welke klant kwam. Daar kon je op plannen bij het bakken. Nu weet je niet meer wanneer ze komen. Sommige mensen gaan ervan uit dat je altijd alles hebt. Gelukkig zijn er nog veel vaste klanten met een vaste bestelling.”
Naast brood en banket lopen ook de belegde broodjes goed. “We zien veel werknemers van bedrijven uit de buurt. Buitenlanders staan erom bekend dat ze altijd dubbel beleg willen. Soms horen we ook gekke combinaties zoals snijworst met eiersalade”, vertelt Anke.
Met de komst van de supermarkten en de zondagopenstelling kwam er meer concurrentie voor de bakker. Anke: “Wij stoppen meer liefde in het brood. Onze klanten weten dat te waarderen. Ook het praatje waar ik vaak wel even tijd heb, waarderen ze.”
Na een leven in het teken van de bakkerij is zaterdag de laatste dag dat er gebakken en verkocht wordt. Willem: “De bakkerij ging altijd voor. Dat was niet altijd even leuk voor de rest van de familie. Nu komt er meer tijd voor de kinderen en kleinkinderen.”
'Ons Willempie'
Het echtpaar gaat nu op zoek naar een andere woning, Een bekende verschijning in de etalage zal meeverhuizen. Dat is ‘ons Willempie’, zoals Anke het bewegende bakkerspopje noemt. Haar creativiteit kon ze er altijd prima in kwijt. “Regelmatig stak ik hem in een nieuwe outfit. Dan weer was ie sinterklaas of kerstman. En met carnaval verruilde ik de bakkerskleding voor een boerenkiel. Zijn hoofd en handje bewegen steeds. De kinderen van kinderdagverblijf Suusje kijken er elke dag even naar en doen hem na”, zegt Anke met een lach.
Het echtpaar kijkt ernaar uit om straks overdag de fiets te pakken. Anke kan weer eens met vriendinnen op stap en krijgt meer tijd voor haar schoondochters en kleinkinderen. En niet te vergeten het Kempenkoor waarvan ze al vanaf haar huwelijk lid is. Daarnaast is ze gastvrouw in de bestuurskamer bij de thuiswedstrijden van Rood-Wit Veldhoven. Hobbyclub De Dobbelsteen kan al enkele jaren op haar rekenen bij de begeleiding van kinderen van 8 tot 13 jaar.
Ook Willem heeft met Rood-Wit Veldhoven al ruim 25 jaar een hobby. Vorig jaar is hij nog benoemd tot lid van verdienste. “Al meer dan 25 jaar ben ik samen met Jan Spitters begeleider van het eerste team. We hebben onder meer de zorg voor de kleding en de wedstrijdformulieren.”