In memoriam Frans Moonen (04-10-1941 – 06-12-2020)
Afgelopen zondag 6 december overleed na een kort ziekbed de koster van de H. Caeciliakerk, Frans Moonen (79).
De H. Caeciliakerk en Frans Moonen waren gedurende 38 jaar een twee-eenheid. Voor de kleinkinderen van Frans was de H. Caeciliakerk de kerk van opa Frans.
In 1982 had pastoor Jac Verhees de hulp van Frans ingeroepen om een klusje in de kerk op te knappen en daarmee was zijn lot bezegeld: de bouwvakker werd koster. Met grote bezieling en vol overtuiging kweet Frans zich van zijn takenpakket dat hij zelf alsmaar uitbreidde. Bovendien verdiepte hij zich in alles wat met het werk van een koster te maken had. Hij las boeken om meer te weten te komen over het onderhoud van kazuifels, goud en zilverwerk en de betekenis van kerkrituelen. Uiteindelijk was hij alleen nog op zaterdagmorgen thuis.
Frans praatte graag en veel over zijn kerk en als hij dat deed, kon je maar beter zwijgen, want boven zijn stemgeluid uitkomen lukte toch niet. Hij stak zijn mening nooit onder stoelen of banken en hij nam bij het verkondigen van die mening geen blad voor de mond, ook niet als het de kerk zelf betrof.
Dienstbaar
Van jongs af aan was Frans gewend geweest om zich dienstbaar op te stellen. In zijn geboortedorp Zeelst was hij betrokken bij de Katholieke Plattelandsjongeren en hij was er ook voetballer geworden. In Veldhoven had hij op de Vismert de liefde gevonden bij Dimph Simons. Die liefde kon natuurlijk alleen maar iets worden als hij zich zou bekeren tot Rood-Wit en aldus geschiedde. Later is Frans scheidsrechter geworden, waarbij de jeugd zijn absolute voorkeur had. Hij floot op zondagmiddag ook de senioren, maar wilde daar toch niet in doorgroeien omdat het in botsing zou kunnen komen met zijn zondagmiddagtaken als koster.
Pauselijke onderscheiding
Op 24 mei 2009 ontving hij voor zijn bezieling en zijn inzet voor de H. Caeciliakerk de pauselijke onderscheiding Pro Ecclesia et Pontifice. Ook nadat de H. Caeciliakerk in 2016 haar deuren voor de zondagse erediensten gesloten had, bleef Frans op post. Totdat hij op 14 november jongstleden door een hersenbloeding getroffen werd. Het is alsof de H. Caeciliakerk nu echt haar deuren sluit.
