Advertorial De Raad van Arbitrage in bouwgeschillen heeft
onlangs een leverancier van prefab betonnen wanden aansprakelijk gesteld voor
herstelkosten aan woningen. Dit als gevolg van een zeer groot aantal pop-outs
in prefab betonnen wanden die het bedrijf heeft geleverd aan een aannemer en
die vervolgens in woningen zijn verwerkt.
In dit geschil ging het om pop-outs in prefab betonnen
wandelementen in 57 nieuw gebouwde huurwoningen. Elke woning bevatte tientallen
tot duizenden pop-outs. Dit zijn kleine scherfjes beton die losraken van het
betonoppervlak. Deze ontstaan door verontreinigingen in het beton, die na
verloop van tijd opzwellen door chemische reacties of wateropname.
De aannemer en leverancier hadden lange tijd een
meningsverschil over de oorzaak van het ontstaan van de schade. De aannemer
dacht in eerste instantie dat de pop-outs ontstonden door de aanwezigheid van
oerhout in het beton. Uit later onderzoek (in opdracht van de aannemer) bleek
echter dat de pop-outs worden veroorzaakt Alkali Carbonaat Reactie (ACR). Dit
is een chemische reactie in beton die zorgt voor waterabsorptie, met als gevolg
dat het beton zwelt en er scheuren in het beton ontstaan en betondeeltjes
loslaten.
Oorzaak pop-outs niet relevant
De leverancier liet daarop nader onderzoek uitvoeren. Hier
kwam uit naar voren dat de pop-outs niet het gevolg zijn van ACR, maar van
reactieve deeltjes ongebluste kalk. De Raad van Arbitrage gaat in haar
uitspraak mee in de conclusie van de leverancier, maar geeft ook aan dat de
oorzaak van de pop-outs voor haar eigenlijk niet relevant is. Zij oordeelt dat
de gevolgen sowieso voor rekening en risico van de leverancier komen.
Dit oordeel komt voort uit een aantal omstandigheden.
Allereerst zijn er de toepasselijke voorwaarden voor vervaardigen en leveren
van prefab-betonelementen. Hierin staat beschreven dat prefab elementen moeten
worden uitgevoerd in glad en vlak afgewerkt grijs gewapend trilbeton. Op grond
van een afgegeven garantie is de leverancier verplicht om in de eerste tien
jaar alle optredende gebreken en gevolgschade te herstellen, tenzij de
leverancier bewijst dat die gebreken niet voor haar risico komen. Gezien de aard
en omvang van de pop-outs voldoen de wanden volgens de arbiters niet aan de in
de overeenkomst gestelde eisen en de eisen van goed en deugdelijk werk en zijn
zij niet geschikt voor het doel waarvoor zij zijn bestemd. Daarmee staat de
aansprakelijkheid
van de leverancier voor arbiters vast.
Herstellen
In eerste instantie dacht de aannemer dat de pop-outs konden
worden hersteld door deze uit te boren en op te vullen. Hiermee zou een bedrag
van zo’n 242.500 euro zijn gemoeid.
Maar omdat later nog veel meer pop-outs zichtbaar werden,
blijkt deze herstelmethode toch niet reëel te zijn. De aannemer wil de schade
in de 57 appartementen nu herstellen door het aanbrengen van gipswanden. De
kosten hiervoor worden door de aannemer geraamd op zo’n 672.000 euro.
De Raad van Arbitrage in bouwgeschillen honoreert deze
vordering
van de aannemers, wat betekent dat de leverancier moet betalen. Maar niet de
hele vordering wordt door de Raad toegewezen. Omdat de aannemer eerder al voor
205.000 euro aan gipsplaten heeft aangebracht in de woningen, wordt dit deel
van de vordering afgewezen. Desalniettemin moet de leverancier een bedrag van
466.000 euro betalen. Daar komen ook nog rente, proceskosten en
buitengerechtelijke kosten bij. Alles bij elkaar een bedrag van meer dan een
half miljoen euro. Een dure fout dus voor de leverancier.
Meer weten over dit onderwerp? Neem dan contact op met
RechtNet Advocaten via
[email protected] of bel naar 073-6154311.