Melkboer Cor Vorstenbosch is een begrip in Zeelst en omstreken. Na 51 jaar maakt hij vandaag zijn laatste rit door de wijk.
In de tijd dat Joris Driepinter furore maakt in verscheidene reclames voor melk, start Cor Vorstenbosch een melkwijk in Zeelst. In 2007 was Joris Driepinter één van de helden op de tentoonstelling HELD die georganiseerd werd door het Rijksmuseum en de Nieuwe Kerk in Amsterdam. Melkboer Cor Vorstenbosch heeft zich 51 jaar gemanifesteerd als held in Zeelst. “Hij zorgt zo goed voor zijn klanten. Altijd lachen, altijd goede zin en een gezellig praatje. Het is heel jammer dat hij stopt, maar ik begrijp het wel”, zegt Mieke Kapteijns vrijdag in de Hoogepat. Cor heeft dan net haar laatste bestelling aan de deur afgeleverd.
Een begrip in Zeelst
Ondertussen maakt een cameravrouw van EDtv een reportage over zijn voorlaatste bezorgdag. Een groepje wandelaars slaat het tafereel van een afstandje met plezier gade. Een van hen is Grard Snelders. “Cor is een sociale vent, een begrip in Zeelst, iedereen kent hem hier en hij is altijd vrolijk.” Dat de melkboer regelmatig een mop ten beste geeft, weet hij ook. “Ik zat een keer bij de kapper. Hij komt even binnen, vertelt een mop en hij is weer weg.”
Wekelijks bezoekt Cor 185 adressen. De bewoner treft altijd een vrolijke melkman aan de deur. “Goede zin en zin in je werk is wel fijn. Ook ik heb wel eens een slechte dag, maar daar zullen de klanten niets van merken”, zegt Cor. De halfvolle merk en bier zijn het meest gevraagd. Maar in zijn bus en aanhanger vervoert hij zowat een halve supermarkt. “Waar vraag naar was, schafte ik aan.”
André Hazes
In zijn bus staat altijd Nederlandstalige muziek aan. “Ik ben een gruwelijke fan van André Hazes. Ik deed wel eens aan karaoke in een Hazes-outfit. Op een benefietavond in De Heiberg heb ik een keer opgetreden voor 1500 mensen.” Ook draaide hij in zijn jonge jaren wel eens plaatjes in café High Chaparral. Sinds 1991 heeft hij samen met echtgenote Jeanne een VOF. Zij doet de administratie en heeft altijd achter het bedrijf gestaan. “Ik heb werkweken gehad van 70 tot 80 uur. Haar vader was bakker, dus zij wist hoe het werkte.”
Sociale functie
Veel klanten gaan zijn humor en opgewektheid missen. En ook de korte praatjes aan de deur. “Nu pas heb ik in de gaten wat voor sociale functie ik heb. Mensen zeggen dat ze mij echt gaan missen. Ik realiseer me nu pas hoe belangrijk ik voor veel klanten was.” Dat merkt hij ook wel aan de vele kaarten en afscheidscadeaus die klanten hem onderweg toestoppen. Bierpakketten, wijn, bonbons, cake en zelfs een geraniumplant. “Mijn auto is dadelijk nog te klein”, zegt hij met een lach.
Achter de geraniums zullen we Cor nog lang niet aantreffen. Wel op een elektrische fiets. “Ik ben nu nog vitaal en gezond en daar wil ik van profiteren. We gaan elektrische fietsen aanschaffen om samen tochtjes te maken. Verder genieten van de kinderen en kleinkinderen en ik ga het schieten bij het gilde weer oppakken.”
De gulle lach krijgt vandaag wellicht af en toe gezelschap van een traantje. Voor alle klanten is er een presentje in de vorm van een bloknoteje met pen, als dank voor 51 jaar vertrouwen. Ook zijn lievelingsproduct zit erbij: een pakje melk!
