Sinds jaar en dag is december met zijn drie absolute hoogtepunten de feestmaand bij uitstek. De komende pakjesavond is daarvan de allereerste. Hoewel…
Het Sinterklaasfeest krijgt een steeds bleker aangezicht vanwege het Zwarte Pietengedoe en schreeuwlelijkerd Black Friday, dat uit Amerika is overgewaaid. Tegen het einde van de maand vormen Kerst en Nieuwjaar de doorgaans feestelijke afsluiting. Maar ook hier zorgt er eentje voor flinke turbulentie: corona.
Toch nog even dromen. Kerst. Sfeervolle feestverlichting, kaarsen aangestoken, mooie muziek, een drankje. Verder dromen. “Silent night holy night” en “I’m dreaming of a white Christmas”… Eerst de traditionele nachtmis. En ‘s anderendaags vlak na het middaguur kalkoen op tafel of hertenbiefstuk met bospaddenstoelen en aardappelgratin. Samen met familie, vrienden. Heerlijke hemelse modder na. Dan Oudjaar: feestelijke opmaat naar de jaarwisseling. ‘Doordoen’ met familie, vrienden, kennissen. Knallen maar… en daarna een dag vol van nieuwjaarswensen, weer drank en opnieuw lekker eten. De zorgeloosheid druipt er vanaf.
Tijd om wakker te worden. Klaarwakker… het jaareinde sluipt dreigend en traag naderbij. De donkere dagen die onlosmakelijk verbonden zijn aan Kerst en Nieuwjaar grijpen ons langzaam maar zeker naar de keel. Corona.
Tunnel
Deze tweeledigheid is significant, maar onontkoombaar. Immers, de overal en nergens ronddwalende vijand laat niet los. Van een spontane en feestelijke entourage kan, met de dreiging van het quasi ontembare corona in de nek, voor veel mensen geen sprake zijn. Of je nou wilt of niet, je eraan onttrekken kan gewoonweg niet.
Over de gehele aardbol – behalve China waar het begon en dat het virus nu de baas lijkt te zijn – ziet je terugkerende uitbraken. Maar gelukkig is er een groot lichtpunt: er is hulp onderweg. Het einde van de tunnel lijkt in zicht nu er vaccins op de markt komen. Echter wel met een aantal ‘mitsen’ en ‘maren’.
Ketting
Er is nog een weg te gaan en de beperkingen welke nu door de huidige regels worden opgelegd, vormen tot die tijd nog een soort van ketting waaraan we zijn vastgeklonken. Ik moet daarbij onwillekeurig denken aan de jachthond die ze vroeger bij ons opa in Middelbeers buiten bij zijn hok aan de ketting hadden liggen.
Opa met jachthond….
Hij had daarbij wel een stukje vrijheid, maar wel beperkt. Zo gauw als hij zijn poten een stukje te ver het erf op zette, voelde hij de beteugeling van die vrijheid. Zo is het in overdrachtelijke zin ook met ons.
Een paar maanden geleden nog, keken we reikhalzend uit naar een mogelijk vaccin als de definitieve verlosser uit deze misère. Met producenten als Pfizer, Moderna en anderen lijkt de oplossing grijpbaar dichtbij. Toch duiken er vraagtekens op. Allereerst, wanneer gaat het grote prikken beginnen? Daaraan voorafgaand, zullen er echter ook nog wat andere beslissingen moeten worden genomen. De GGD’s gillen reeds moord en brand omdat ze qua capaciteit nu al overvraagd worden. En gaat men bijvoorbeeld opnieuw mikken op de zogenaamde groepsimmuniteit? Dat mislukte in het voorjaar. De kans dat het nu wel goed gaat, is echter aanzienlijk. Voorts vragen de geleerden zich af: hoe lang duurt die groepsimmuniteit, hoe lang biedt het vaccin bescherming? Hoewel de eerste bevindingen op dat gebied bemoedigend lijken, is ook dat nog niet klip en klaar volgens deskundige Hans Heesterbeek, hoogleraar Theoretische Epidemiologie. In tegenstelling tot de strategie tot nu toe, wordt de mogelijkheid geopperd om degenen (groepen) die veel sociale contacten hebben en dus gemakkelijke ‘verspreiders’ zijn, als eerste te vaccineren.
Over één ding zijn de geleerden het kennelijk al eens, de volgorde qua vaccinatie. Op nummer 1. Bewoners van verpleegtehuizen en mensen met een verstandelijke beperking die in een instelling wonen. 2. Zorgpersoneel. 3. Zestigplussers met een ernstige aandoening, beginnend met de oudsten.
En dan tot slot – ook niet onbelangrijk – hoeveel mensen zijn er bereid om zich te laten vaccineren? Ook dat hoort tot ‘de mitsen en maren’. Want, hoewel we al maanden smachten naar deze reddingsboei, hoor je vreemd genoeg zo links en rechts bedenkingen. Toch hangt het al dan niet slagen van de vaccinatiestrategie daar mede van af.
Weer iets voor enquêteman Gijs Rademaker van de NOS om dat nog maar eens goed uit te zoeken?
