Op de zondag dat ik deze eerste regels schrijf, ligt er een grijze deken van mist, stil en somber over het nagenoeg levenloze en verlaten Veldhoven. Het is de troosteloosheid ten voeten uit.
De laatste dagen van het jaar 2021 herbergen geen greintje vrolijkheid meer in zich. Geen voorbijdrijvende wolkenpartijen die het apathische tafereel verstoren. Geen straaltje licht dat de lethargie doorbreekt. Zo nu en dan zwenkt een eenzame vogel zoekend langs het futloze uitspansel.
Lockdown
Met een forse mokerslag heeft de nieuwe lockdown ons murw gebeukt, waardoor het lijkt alsof alle leven uit de samenleving is geperst. De sporten hebben een nieuwe opdonder gekregen en menige andere beleving buitenshuis is ook zo ongeveer naar de gallemiezen. Achter vragen hoe bijvoorbeeld de kinderen de komende weken bezig worden gehouden en hoe de vele ondernemers uit onze samenleving de komende weken of erger, het hoofd boven water zullen kunnen houden, staan grote vraagtekens. Zojuist weer de mededeling, dat op de Kromstraat zowel als City Centrum de geplande activiteiten voor vandaag zijn afgelast. Niet geheel onverwacht overigens.
Intussen is het in onze omgeving slechts op één plek stervensdruk: het Beursgebouw in Eindhoven. Daar wordt geboosterd bij het leven. De schrik zit er goed in. Ook bij veel van degenen die lang niet in vaccinatie hebben geloofd en waarvan er intussen flink wat in de ziekenhuizen terecht zijn gekomen. Vrijheid van standpunt is goed, maar (vooral oudere) mensen in de gemeenschap in gevaar brengen, is heel wat anders. Velen hebben hun lesje geleerd. Maar ten koste van wat?
De vorige column bevatte al grote complimenten voor degenen die op de prikplaatsen zo fantastisch in de weer zijn met deze naprik. Hopen maar dat hun heldenwerk helpt.
Het woord ‘leven’ gaat intussen steeds meer in de richting van ‘overleven’. Waar is het plezier, de opwinding? Oké, zeurpieterij lost het zeker niet op. Dit allemaal gezegd zijnde, gooi ik er dus maar het gezegde ‘nie knieze nie zeure’ tegenaan. En zo is het. Ooit komen er weer goeie tijden, ooit zullen we de vrolijke kanten van het leven weer ervaren… Ooit zijn er weer de Veldhovense kermissen, waarvan – heel optimistisch – de data zojuist zijn vrijgegeven. Ooit schijnt de zon weer boven een uitbundig Veldhoven.
