Juf Ine zwaait af na 45 jaar voor de klas

Foto: Veldhoven.nieuws

De Veldhovense Ine Lunter wilde altijd juf worden. 45 jaar stond ze voor de klas. De leerkracht in hart en nieren moet nu alles loslaten.

  1. Ben je geboren en getogen in Veldhoven?

Toen ik geboren werd woonden we op de Kapelstraat in Meerveldhoven.  Mijn meisjesnaam is van Kemenade. Mijn ouders hebben 8 jaar lang een sigarenzaak gehad op het Mariaplein. Later zijn we verhuisd naar het huis naast de pastorie van Meerveldhoven.

De Lambertuskerk heeft een grote invloed gehad in mijn leven. Van bruidje in de Mariaprocessie, en het kinderkoor tot lid van het parochiebestuur onder pastoor v.d. Sande. De communiewerkgroep, de gezinsvieringen werkgroep, de werkgroep kindernevendienst waarvoor ik alle drie meer dan 10 jaar vrijwilliger ben geweest. Toen ik naast mijn baan bezig was met een masteropleiding tot Remedial teacher heb ik mij teruggetrokken. Tussendoor heb ik nog een aantal jaren een uitstapje gemaakt naar de St. Josephkerk waar ik heb gezongen met het Veldhovens jongerenkoor.

  1. Waar heb je de opleiding tot leerkracht gevolgd?

Mijn opleiding heb ik gevolgd aan de Pabo van de Edenstraat in Eindhoven.

  1. Hoe kwam de keuze tot stand om deze opleiding te gaan doen?

Ik heb altijd juf willen worden. Vooral juffrouw van Stiphout van de Mariaschool heeft me mijn hele leven geïnspireerd. In de derde klas was ik bang van mijn leerkracht, ik voelde me geïntimideerd, maar in de vijfde klas bij juffrouw van Stiphout heb ik ervaren hoe het zou moeten zijn. Dat voorbeeld ben ik nooit meer vergeten.

  1. Waarom ben je in 1975 begonnen in Hapert?

Ik ben afgestudeerd in de tijd dat de banen in het onderwijs niet voor het oprapen lagen. Daarom was ik blij dat ik kon beginnen in Netersel. Maar nog voordat ik daar een toezegging kon doen, ben ik door mijn pedagogiekdocent naar Hapert gehaald. Hij zat daar in het bestuur van de jongensschool. Mijn eerste groep was de vijfde klas (groep 7 nu) met 33 jongens.  Die jongens waren niet gewend om in de bovenbouw van een juf les te krijgen. Dat lieten ze ook meteen merken.

  1. Heb je nooit een andere school overwogen?

Lange tijd was solliciteren niet aan de orde. Er waren teveel leerkrachten, dus als je ergens een vaste aanstelling had bleef je daar veilig zitten. Later heb ik dat nog wel eens overwogen, maar de basisschool in Hapert bood mij zoveel kansen voor opleiding en experimenteren met onderwijsvernieuwingen, dat ik daar toch ben blijven hangen. Er waren altijd wel interessante ontwikkelingen waaraan je graag wilde meewerken.

  1. Wat is een grote verandering die je in al die jaren hebt meegemaakt?

Er zijn altijd veranderingen geweest. Het onderwijs is altijd in beweging. Eerst werd het van jongensschool een gemengde school. Later kwamen daar de kleuters nog bij en werd de basisschool een feit. Na een aantal jaren zijn de jongensschool en de meisjesschool samengegaan als basisschool Het Palet. Later werden we o.a. voorhoedeschool voor de ontwikkeling van de digitalisering en cultuurprofielschool.

Maar ook de inrichting van het onderwijs is helemaal op de schop gegaan. Toen ik begon stond je voor de klas. Alle kinderen deden op dezelfde tijd dezelfde taak en de leerkracht gaf instructie aan alle kinderen tegelijk op hetzelfde niveau.

Dat is wel de grootste verandering die er heeft plaats gevonden. Kinderen worden nu allemaal gezien, ieder met de eigen mogelijkheden en de eigen belemmeringen. Niet elk kind is gebaat bij dezelfde instructie en dezelfde  benadering. We proberen nu aan te sluiten bij de persoonlijke behoefte en het persoonlijke niveau van elk kind.

Daaruit haal ik ook een groot deel van de pit van mijn werk. Het is een uitdaging om zo naar het kind te kijken dat die aansluiting krijgt met jou als leerkracht, die klik dat je dat voor elkaar kunt krijgen. Pas dan zal een kind zich echt ontplooien en kan ontwikkeling plaats vinden.

  1. Wat ga je missen nu je gestopt bent?

Ik ben leerkracht in hart en nieren. Het werken met al die spontane en mooie kinderen zal ik het hardst missen. Elk jaar als je weer een klas los moet laten is dat een stukje afscheid en een emotioneel moment. Maar nu moet ik alles los laten…

Maar wellicht als de regels rond corona het toelaten, zal ik me nog wel eens vrijwillig inzetten in Hapert of op de Meerhoef waar mijn kleinkind op school zit.

  1. Nu begint de vrije tijd. Hoe ga je die onder meer besteden?

Een paar dagen per week passen we op de kleinkinderen. Daar heb ik nu alle ruimte voor.

 

 

 

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen